Küçücük bir sabiydim ailem sürekli Kürtçe konuşurdu. Ben ise ne konuştuklarını anlamaya çalışarak anlattıklarına kulak misafiri olurdum. Televizyonu açtığımda ise birkaç dakika önce konuşulan dil ile alakası olmayan bambaşka bir dil karşıma çıkardı. Hayatım hep böyle bir ikilem arasında geçti. Bir yandan ailemin konuştuğu dili anlamaya çalışırken diğer yandan bize dayatılan farklı bir dili anlamaya çalışırdım. Bunun sonucunda ise her iki dili düzgün konuşamayan bir nesil oluştu. Neyse konumuz herhangi bir dili konuşmak değil. Televizyonu açtığımda karşıma çıkan her kanalda Türkçe konuşulurdu. Haber Bültenlerinden, Eğlence programlarından, bizi yozlaştırmaktan başka bir vasfı bulunmayan dizilere kadar hepsi Türkçeydi. Çocukluğumun bana verdiği masumiyetle Kürtçenin yasaklığından bir haber neden annemin konuştuğu dilde bir şey izleyemiyorum? Acaba gerçekten de böyle bir dil yok mu? Peki böyle bir dil yoksa annemin, babamın konuştuğu dil ne oluyor? Diye sorgulamakla geçen çocukluk ...