Bir köşe yazısı okuyorum kendimi olay örgüsüne kaptırmış gidiyorum. Nedendir bilmem birden yıllar önce karşıma çıkan cüruf kelimesi aklıma geldi. Kelimeyi ilk gördüğüm vakit bir anlam verememiştim daha önce duymadığım bir kelimeydi. Tabi merak edip hemen anlamına bakmıştım. Erime durumundaki demir dışkısıymış, yani tabiri caizse değeri olmayan çöp diyebiliriz.
Bazı insanlar da böyle değil mi? Hiçbir faydaları yoktur düşünemezler ne için yaşadıklarını dahi bilmezler, ceplerindeki üç kuruş para dışında bir şeyden haberleri yoktur kendilerine insanım deyip yaşadıklarını zannederler.
Tabi kendilerini insan diye nitelendirirler ama tıpkı bir bitki gibi, tıpkı bir hayvan gibi düşünme yetisi olmayan sıradan bir canlı olduklarını farkında değiller.
Bu tipler genellikle ben merkezci kendinden başka kimseyi düşünmeyen bencil kimselerdir.
Birçok insanın hayatında bu tarz insanlar muhakkak vardır çünkü böylesi bir toplumda sayıları azımsanmayacak kadar fazladır. Her zaman kendileri haklıdır, her doğruyu kendileri bilirler.
Bu anlattıklarım hayal ürünü değil kendi çevremden edindiğim tecrübeler, hatta bizzat kendi şahsımın da yaşadıklarıdır. Yaşamım boyunca bahsi geçen sahışlar ile çok uğraştım, çok mücadele ettim ama arkamı dönüp baktığımda ise koskocaman bir hiç gördüm. Evet koskocaman bir hiç!
O kadar uğraş sonunda sana kalan koskocaman bir hiç!
Bu vb. pejmürde zihniyetli kişiler ile iletişim kurulmaması gerektiğini çok iyi anladım. Karşısındaki kişiye vermiş oldukları negatif enerjiyi farkında değiller aslında farkında olmalarının bir önemi yoktur, farkında olsalar bile zaten umurlarında değilsin.
Nasıl ki bir ağaç budantıktan sonra ağaçtan daha iyi verim alınıyorsa bizler de yeniden doğmak için, yeniden varolmak için daha yaşanılabilir bir yasam sürmemiz için bu vb. canlıları hayatımızdan çıkarmamız gerekiyor.
Beyni cehalet hamuruyla yoğrulan kişilere karşı elde ettiğim mağlubiyetten muzdarip değilim aksine mutluyum. Çünkü verdiğim mücadele sayesinde karşımdakinden ziyade kendimi daha çok farkına vardım. Çünkü bana kendimi daha çok tanıma fırsatı verdiler. Çünkü kendimi daha çok sorgulamamı sağladılar!
"Kendine gel Kadir! Kazanamayacağın bir mücadelede ter dökmenin bir anlamı ve karşılığı yok" dedirttiler bana.
Çevrenizdeki kişi sayısı azalıyorsa sizde bir şeyler artıyor demektir!
Kendinize daha doğrusu kendimize bu kötülüğü yapmayalım bizleri hiç anlamayacak olan insanlar için telafisi olmayan zamanımızı heba etmeyelim.
Yeis duyarak belirtiyorum münevver bir toplumun önündeki en büyük engel bahsi geçen kıtipiyoz canlılardır.

“Başkalarının tecrübelerinden ders çıkarmalısınız, çünkü bütün duyguları yaşayacak kadar uzun yaşamayacaksınız” der Descartes. Çevrenden çıkardığın notlar gelişimine elbette en büyük katkıyı sunacaktır. Kalemine sağlık severek okudum ♥️
YanıtlaSilTutkulu bir sekilde severek okudum canim kardesim eline koluna kalemine saglik en içten dileklerimle basarilarinin devamini dilerim unutma etrafina bakinca ben hep olucam...
YanıtlaSil